Vader van Miriam A. spreekt: waanzin wat Floor en Mees overkomt

Zeven jaar lang zag Paul A. zijn door zijn bloedeigen dochter Miriam ontvoerde kleinkinderen Floor en Mees uit Wijnandsrade niet. Nu het tweetal in Oostenrijk teruggevonden is, doet hij - samen met andere opa Peter Werres - openhartig tegenover ZO-NWS voor het eerst zijn verhaal. “Dit is waanzin allemaal.” 

“Ik heb jarenlang samengewerkt met Miriam, dat ging prima altijd. Heb haar het vak geleerd van belastingadviseur, voor zover dat kan voor iemand als Miriam die juridisch onderlegd was”, begint de 72-jarige Paul zijn aangrijpende relaas. “Miriam was een leuke meid in de omgang. Na mijn scheiding van haar moeder veranderde dat en is zij gehersenspoeld, dat kan bijna niet anders.” 

Paul A. zucht. Dan: “Ik begrijp gewoon niet waaróm ze dit gedaan heeft, haar kinderen ontvoeren. Jarenlang. Mijn kleinkinderen dus óók. Die kennen mij waarschijnlijk helemaal niet meer. Nogmaals: mijn dochter is gehersenspoeld door haar moeder, anders doe je dit soort dingen toch niet!” 

Miriam overleed vorige week dinsdag in het ziekenhuis van Innsbruck. “Ik kan nu geen afscheid nemen van mijn overleden dochter, dat doet mij zeker wat", vervolgt Paul A. "Dit is gewoonweg heel bizar wat hier allemaal gebeurt in deze zaak, die nog lang niet afgelopen is. Dit krijgt nog een staartje, dat weet ik zeker. Ik probeer mezelf rustig te houden, want ik wil hier niet zelf aan onderdoor gaan. Ik sliep afgelopen nacht pas om half zes ’s morgens. De dagen beginnen waarmee ze daags tevoren geëindigd zijn: deze zaak.” 

“Ik hoop dat op termijn Floor en Mees, onder begeleiding van Bureau Jeugdzorg, geleidelijk aan in contact worden gebracht met hun vader Xander en daarna met mij en hun andere oma en opa Peter Werres. Dat zou ik fijn vinden.” Paul A. doelt op de andere grootvader van de inmiddels zeventienjarige Floor en dertienjarige Mees.

“Na de ontdekking van onze kleinkinderen in Oostenrijk zijn we eerst twee dagen flink emotioneel geweest. Eerst was daar de opluchting over dat Floor en Mees nog leefden, maar daarna kwam de gerede twijfel weer of wij ze ooit nog zullen en kunnen zien”, vertelt de 78-jarige Peter Werres. 

Hij moest de afgelopen week vaker terugdenken aan die keer dat hij samen met Floor Werres naar Plopsaland was geweest. “Ze was toen vier jaar en we hebben daar samen heel veel lol gehad. Ik weet nog goed dat ik toen dacht: ‘later kan ik ook nog samen met haar naar de Efteling gaan enzo’. Nou, dat is er nooit meer van gekomen.” 

Werres verhaalt verder over de ellende die zijn familie heeft meegemaakt in de jaren voordat Miriam A. in 2014 met Floor en Mees spoorloos van de aardbodem verdween. De wanhoop en het verdriet klinken door in zijn stem. “Het contact was toen al verbroken maar Floor deed de Eerste Communie. Ik had op internet uitgezocht wanneer de kerkdienst in Wijnandsrade was. Stond ik daar buiten op straat te roepen: ‘Floor, proficiat, ik ben het opa’. Toen dat arme meisje begon te huilen, werd ik weggestuurd.” 

Of die keer dat hij samen met zijn zoon Xander, vader van Floor en Mees, samen naar Wijnandsrade reed. Peter Werres weet het nog als de dag van gisteren. “We hadden mijn auto volgeladen met kerstcadeaus, maar toen we bij het huis aankwamen waar de kleinkinderen bij oma woonden, stonden we voor een gesloten deur. We hebben de cadeaus toen maar op de oprit gezet en zijn weer weggegaan. Dit is toch verschrikkelijk allemaal.” 

“In- en intriest is dit. Ik zou zo graag willen weten hoe Floor en Mees er nu uitzien. Ondanks dat mijn vrouw en ik al het grootste deel van ons leven achter ons hebben liggen, blijven we toch nog altijd hoop houden dat we de kleinkinderen nog eens kunnen zien. Wat kunnen we anders doen?”